Johanna Berendina Volkers

Afd. B, graf 119

Op de grafplek van Johanna Berendina Volkers (1923-1924 ) staat de enige graftrommel van de begraafplaats.

Johanna was de dochter van Albert Volkers, grondwerker, en Geertruida Volkers-Bats. Elf jaar na de geboorte van hun zoon kregen ze nog een dochtertje. Maar niet voor lang. Slechts elf maanden oud werd ze.

Op haar grafplek staat de enige begraaftrommel die de begraafplaats nog rijk is, weliswaar in slechte staat. Hij is een aantal jaren geleden al eens gerestaureerd maar ziet er nu weer verloren uit met zijn gebroken glasplaat en verfrommelde inhoud. De begraafplaats heeft meer graftrommels gekend, maar die zijn in de loop der tijd verdwenen.

Afbeelding van een verdwenen graftrommel

Een graftrommel is een met een glasplaat afgesloten metalen trommel, meestal gevuld met een krans of tak van metalen beschilderde bladeren en porseleinen bloemen, die we helaas niet vaak meer aantreffen. Trommels werden als grafgift op een graf geplaatst. De eerste graftrommels dateren van rond 1850. Het plaatsen stopte na 1945. Op sommige begraafplaatsen zijn nog graftrommels te vinden, vaak in vrij slechte staat. Ze zijn verweerd en soms lek. De meeste trommels op begraafplaatsen lijken te dateren van na 1914. Vanaf dat jaar kon vlakglas machinaal worden aangemaakt, wat de trommel redelijk goedkoop maakte.

Een van de redenen dat graftrommels niet meer geplaatst werden, zijn de verordeningen of reglementen op begraafplaatsen die vanaf de jaren dertig van de twintigste eeuw steeds meer verboden bevatten. Niet meer toegestaan is het plaatsen, aanbrengen of hebben van: hekwerken, kettingen, posten, kunstkransen, trommels met kunstkransen of portretten, grafdozen, graftekens voorzien van of versierd

De graftrommel kort na de restauratie