Friedrich Leichel & Zoon, orgelbouwers in Lochem

In ieder geval waren er eind 19de eeuw twee orgelbouwers Leichel in Nederland werkzaam: Via Keppel naar Doesburg en uiteindelijk Arnhem: Ehrenfried Leichel. Vanuit Lochem: Friedrich Leichel. Zij hadden elk een eigen orgelbouwbedrijf. Soms werkten ze wel samen aan een project, maar daarnaast waren ze ook elkanders concurrent. Hieronder een poging om wat duidelijkheid te geven in deze materie.

Ehrenfried Leichel
Ehrenfried werd geboren op 18 januari 1828 te Emmerich. Hij was een zoon van Ehrenfried Leichel te Emmerik, de naam van zijn moeder is niet bekend. Uit zijn huwelijk met Louise Shumann, geboren op 27 juli 1828, werden zeven kinderen geboren, twee zoons en vijf dochters: Hendrik (Heinrich), geb. 22 sept. 1857, Klara, geb. 28 juni 1862, Friedrich, geb. 28 juni 1870, Lidia, geb. 22 maart 1872, Emma, geb. 5 april 1856, Louise, geb. 24 aug. 1859, Julchen, geb. 23 aug. 1866

Al op jeugdige leeftijd verhuisde hij naar Keulen. Nadat hij werkzaam was geweest bij orgel- en pianobouwers in onder meer Wenen, Praag, Berlijn, Dresden, Stuttgart, Bremen, Hannover, Hamburg en Leipzig vestigde hij in 1854 een eigen bedrijf in Duisburg. In de periode hieraan voorafgaand was hij drie jaar lang onder Mr. R.J.C. van Pallandt uit Rozendaal (Gld.) zou hij zich in 1885 in Arnhem gevestigd hebben als Kerkorgel- en Pianofabrikant. Op 2 februari 1889 vertrok Ehrenfried met zoon Friedrich voor een opdracht voor het bouwen van een orgel naar Paramaribo. Ook leverde hij met zijn Frans Liszt’s vaste pianostemmer tijdens diens concertreizen. Vanaf 1861 zijn er werkzaamheden van Ehrenfried Leichel in Nederland bekend, onder leiding van zijn Doetinchemse collega Haffmans. In deze periode ontstond ook het orgel van de kerk in Leur, in de gemeente Wijchen. Vanuit Duisburg vestigde Ehrenfried Leichel zich in 1884 in Keppel. Al in 1886 vertrok de familie naar Doesburg waar ook een pianofabriek werd opgestart. Volgens het bevolkingsregister van Doesburg was de familie Evangelisch Luthers. In Doesburg zijn twee adressen bekend waar de familie woonde of waar het bedrijf was gevestigd: Gasthuistraat A 164a en Bergstraat B 102. Op aanraden van verschillende vooraanstaande personen uit Nederland, waartwee zoons in deze periode een orgel aan Curaçao voor de Verenigde Protestantse kerk. Zijn vrouw vertrok naderhand (op 12 november 1892) met de overige kinderen naar Emmerich, behalve zoon Heinrich, die al op 14 december 1887 naar het Duitse Barmelen was vertrokken. Op een gegeven moment moet de familie zich in Arnhem weer verenigd hebben, waar het bedrijf is voortgezet. Doordat de bevolkingsregisters van Arnhem in de oorlog verloren zijn gegaan is het een en ander niet goed meer te achterhalen. Later adverteerde hij ook als fabrikant van Kerk- en Salonorgels. Twee door Ehrenfried ingebrachte piano’s leverden hem in 1897 een gouden medaille op tijdens de Arnhemse “tentoonstelling voor Handel en Nijverheid”. Het is bekend dat Ehrenfried Leichel op 14 november 1905 te Arnhem is overleden. De zoons Heinrich en Friedrich zetten het bedrijf nog enige tijd onder de naam E. (Ehrenfried) Leichel en Zonen door. In 1908 stond het bedrijf bekend onder de naam Leichel en Co. Heinrich overleed onverwacht op 24 oktober 1906 tijdens werkzaamheden aan het orgel van Opheusden. Tot 1908 heeft het bedrijf in ieder geval nog bestaan. Het was toen gevestigd aan de Steenstraat nr. 28 te Arnhem.

Friedrich Gerhardt Leichel
Friedrich werd geboren op 6 december 1824 te Emmerich. Hij was mogelijk een broer van Ehrenfried Leichel. De naam van zijn vrouw is niet bekend, die van zijn twee zoons wel: Hermann Friedrich Carl, geboren te Emmerich op 4 december 1859 en Friedrich Wilhelm, geboren 1887, naar alle waarschijnlijkheid in Lochem. Deze laatste zoon werkte onder meer bij de orgelmaker Cavaille’- Coll in Parijs, maar koos uiteindelijk voor een werkkring buiten de orgelbouw. De oudste zoon heeft bij verschillende orgelbouwers in Duitsland gewerkt. Naast deze twee zoons was er ook nog een aantal dochters die niet bij name bekend zijn. Vanuit Dusseldorf vestigde Friedrich Gerhardt Leichel zich met zijn familie in 1886 te Lochem aan de Larenseweg. In deze periode werkten vader en zoon onder de firmanaam Friedrich Leichel en Zoon, orgelfabrikanten. Friedrich Leichel overleed te Lochem op 2 maart 1890. Zijn zoon zette het bedrijf voort. De Lochemse werkplaats was een familiebedrijf in de ware zin des woords. Een dochter van Friedrich vertelde in 1962 tijdens een interview dat niet alleen de zoons maar ook de dochters in het bedrijf moesten meehelpen. In drukke tijden werd zelfs in de keuken aan onderdelen gewerkt. De orgelpijpen betrok Friedrich, zoals vele tijdgenoten, van speciale fabrieken in Duitsland, hoewel er ook steeds pogingen zijn gedaan om met een eigen pijpmakerij te beginnen. Zoon Herman Friedrich Carl overleed eveneens te Lochem op 5 mei 1935. Daarna werd het bedrijf opgeheven en in openbare verkoop gebracht.

Het Leichel-orgel in de Nederlands Hervormde Kerk in Laren
Vele jaren voordat Friedrich Gerhardt Leichel zich in Lochem vestigde leverde hij voor de Nederlands Hervormde Kerk van Laren een nieuw orgel. Dit gebeurde in 1870. Het nieuwe orgel verving een klein kabinetorgel, dat in 1843 geschonken was door mevrouw Op ten Noort, destijds bewoonster van “Het Ross”. De nieuwe aanschaf kon worden bekostigd uit een legaat van Harmina Poesse (1798-1869), die in haar testament de voorwaarde had gesteld, dat het legaat aan een nieuw orgel voor de Larense Kerk moest worden besteed en wel binnen twee jaar na haar overlijden. In het najaar van 1869 heeft Friedrich Gerhardt Leichel, dan nog gevestigd in Düsseldorf, de bouw van het orgel aangenomen. Een jaar later werd het orgel in gebruik genomen. Er is dan ook een nieuwe organist aangetrokken, de in Lochem wonende J.H. Schieck. Deze verklaarde op 13 november 1870 ‘dat het nieuwe orgel in de kerk te Laren, geleverd door de heer F. Leichel, deugdelijk is bewerkt, de registers ieder naar hunne aard zuiver zijn geintoneerd en het geheele werk aan de eischen van het bestek beantwoord’. Het Larense orgel werd later verkocht aan de kerk van Wezep en bevindt zich tegenwoordig in de Nederlands Hervormde Kerk van Ommeren.

Het werk van Ehrenfried Leichel
Door Ehrenfried Leichel voor zover bekend gebouwde- of gewijzigde orgels, in een latere periode ook met de medewerking van zoons Heinrich en Friedrich: Tevens is nog op naam van Ehrenfried Leichel uit Emmerich een aantal orgels in Duitsland (Rijnland) bekend. Gezien de vroege dateringen van een aantal orgels kan hierin Ehrenfried nooit zelfstandig de hand hebben gehad. Mogelijk dat hij onder leiding van zijn vader Ehrenfried Leichel sr., tevens afkomstig uit Emmerich, deze werkzaamheden heeft uitgevoerd. De werkzaamheden beslaan de periode 1840 tot 1872.

Het oorspronkelijke artikel uit Land van lochem 2003 bevat een uitgebreide lijst van Nederlandse plaatsen met orgels, gebouwd of hersteld door Ehrenfeld Leichel.
Over Lochem staat daar het volgende vermeld:

Almen, Herv. kerk; herstellingen bestaand orgel ? Verloren gegaan.
Barchem, Herv. kerk; nieuw orgel 1879. Verbrand bij particulier in 1987.
Lochem, Herv. Grote kerk; onderhoud/herstellingen bestaand orgel. Verloren gegaan
Lochem, Remonstrantse kerk; nieuw orgel 1905. Verloren gegaan.

Bronnen:

1 J.K.G. Brouwer te Winsum (Gr.); Enige informatie met betrekking tot de orgelmakersfamilie Leichel en van hen vervaardigde orgel in de (voormalige) Hervormde kerk van Pieterburen, Winsum, mei 2002.
2 Bevolkingsregister Gemeente Hummelo en Keppel.
3 Het Orgelblad, maart 1963, pag. 36-37.
4 Doesburgse Courant van 13 juli 1889. Bevindende in het Gemeentearchief van Doesburg.
5 Overlijdensakte Gemeente Arnhem en een artikel in een Duits orgeltijdschrift, naam en datering onbekend.
6 Gegevens Streekarchivariaat Gorssel-Lochem-Vorden-Warnsveld te Lochem.
7 Het Orgelblad, februari 1964, pag. 147-148.
8 Het Orgelblad, september 1962, pag. 147-148.
9 J. Teenstra-Slagman, Oude verhalen over de kerk van Gelders Laren, z.j., z.p., p.33-34
10 Zie tevens, de onder noot 1 in het genoemde artikel opgenomen lijst. Dit met eigen aanvullingen en wijzigingen.
11 Het orgelblad, februari 1964, pag. 38.